Η μοναδικότητα του Σιαμάκη που προβάλλει ο ίδιος, αλλά δεν μπορεί να την κρίνει ο … ίδιος!
Ας δούμε τώρα άλλο σημείο της έκδοσής του, το οποίο χωρίζω σε 2 σκέλη. Στο πρώτο σκέλος παινεύεται και «φουσκώνει» σαν τον κόκορα που θέλει να δείξει την υπεροχή του μέσα στο κοτέτσι [2]. Στην Εισαγωγή του και συγκεκριμένα στο βιβλίο που το επιγράφει ως Κανών, λέει (σελ. 8-9)(αντιγράφω το κείμενό του με μονοτονικό σύστημα [3]):
«Όσο για τη μετάφρασί μου, έχω να πω με θάρρος ότι είναι πολύ καλλίτερη απ’ όλες τις προϋπάρχουσες για 4 αναντιρρήτους λόγους. 1. Επειδή είναι η μόνη άμεση μετάφραση από τους Εβδομήκοντα και το αποστολικό πρωτότυπο ειλικρινώς και ακριβώς. Αγνόησα όλες τις άλλες σφαλερές και ξύλινες μεταφράσεις. … και είναι η κάθε επόμενη της αλυσίδας 5η ή 6η ή και 7η διαδοχική μετάφραση μετά τους Εβδομήκοντα → α΄ μασοριτικό → β΄ Vulgate → γ΄ αγγλική του 1611, → δ΄ Βάμβας → ε΄ Τρεμπέλας → f΄ λοιποί, ή ε΄ Βέλλας → f΄ λοιποί, ή γ΄ γαλλική → δ΄ Fillion → ε΄ Γιαννακόπουλος → f΄ Κολιτσάρας ζ΄ λοιποί κλπ.. Ή και μετά το αποστολικό πρωτότυπο → α΄ Itala → β΄ Vulgate → γ΄ αγγλική ή γερμανική του 16ου αιώνος κλπ. πάλι μέχρι και 7η διαδοχή. Σπασμένο τηλέφωνο, όπου ο κάθε επόμενος μεταφράζει τον προηγούμενο με αποτέλεσμα ο πρώτος να λέη «μοσχοβολάει το κυδώνι» κι ο τελευταίος ν’ ακούη «βρομοκοπάει το γουρούνι». 2. Επειδή η δική μου είναι μετάφρασι από τα βιβλικά κείμενα, Εβδομήκοντα κι αποστολικό πρωτότυπο, μετά την κάθαρσί τους από κάθε προσθήκη, που επισώρευσαν οι αιώνες, και μετάφρασι από φιλόλογο πολύ πεπειραμένο στ’ αρχαία ελληνικά κι ελληνόγλωσσα κείμενα 30 αιώνων, πολύ πιο πεπειραμένο και στα ελληνικά και στα εβραϊκά και στα λατινικά από κάθε άλλον γνωστό μεταφραστή της Βίβλου. … 3. Επειδή είναι μετάφρασι άκρως λιτή, 5,18% εκτενέστερη του κειμένου των Εβδομήκοντα και 9% εκτενέστερη του αποστολικού πρωτοτύπου. Οι άλλες μεταφράσεις οι από 60% μέχρι και 500% εκτενέστερες του αρχαίου κειμένου δεν είναι ακριβώς μεταφράσεις, έστω και έβδομες διαδοχικές, αλλά παραφράσεις (βερμπαλιστικές ταργουμίμ, κατάφορτες από ραββινική φλυαρία και δασκαλομανία κι από λάθη). … 4. Επειδή ως προς τη γλώσσα είναι μετάφρασι ακριβής πλήρης και σαφής, ζωντανή σαν πρωτότυπο, και σ’ αυτό δεν τη φτάνει, ούτε καν την πλησιάζει, καμμιά από τις προϋπάρχουσες ταργουμίμ με την πολλή περιττολογία και τον ακατάσχετο και κακόγουστο ραββινικό διδακτισμό. Όλ’ αυτά θα τα καταλάβετε όλοι μετά την ανάγνωσι μιας μόνο οποιασδήποτε σελίδος.», Εισαγωγή στη Βίβλο, 1, Ο Κανών, σελ. 8-9.
Είδατε την σύγκριση που κάνει, τα κοσμητικά επίθετα που χρησιμοποιεί για να παινέψει την δική του μετάφραση, και τα «κοσμητικά» επίθετα και σχόλια για τις άλλες μεταφράσεις. Για φαντάσου! Περιμέναμε τον Σιαμάκη να μας δώσει την σωστή μετάφραση! Αλλιώς θα διαβάζαμε «βρομοκοπάει το γουρούνι» αντί του σωστού «μοσχοβολάει το κυδώνι», όπως λέει!
Για ελάτε τώρα να δείτε τί γράφει (αυτό είναι το δεύτερο σκέλος) λίγο παραπάνω απ’ τα προηγούμενα (Ο Κανών, σελ. 7 & 8):
«Ασκώ την κριτική του κειμένου εκ πίστεως και με πολύ φόβο, περίπου έντρομος, κι όχι από κανένα άλλο κίνητρο. Αν στην καθαρότητα των κινήτρων μου αντιστοιχεί και ανάλογη επιστημονική ικανότης, δεν το γνωρίζω. Και σε καμμία περίπτωση ως προς την ικανότητά μου δεν θα τολμούσα να είμαι κριτής εκτιμητής κι εγγυητής του εαυτού μου.», Ο Κανών, σελ. 7.
Και λίγο παρακάτω στη σελ. 8:
«Σας βεβαιώνω για τις προθέσεις μου και τα κίνητρά μου, αδυνατώ να σας βεβαιώσω για τη φυσική και την επίκτητη ικανότητά μου.», Ο Κανών, σελ. 8.
Όπως βλέπετε, ενώ μας φλόμωσε με την καλύτερη επιστημονική του γνώση και κατάρτιση από πολλούς άλλους, αλλού εκφράζει την άκρα ταπεινολογία. Ότι δεν μπορεί να κρίνει τις ικανότητες που απόκτησε μελετώντας! Ένα μόνο σχόλιο αρκεί για την … ασυμφωνία και ανακολουθία του Σιαμάκη: δεν έχει επίγνωση γι αυτά που λέει και γράφει.
