Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ & Ο ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ ΣΙΑΜΑΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 1-3-2021
Συνεχίζοντας το κυνηγητό μας κατά του αδίστακτου συκοφάντη Κωνσταντίνου Σιαμάκη, βρήκαμε δημοσιευμένο απόσπασμα σε άρθρο του, που μάλιστα αναρτά και στην ιστοσελίδα του, με το οποίο καταφέρεται συκοφαντικά εναντίον άλλης γνωστής και φημισμένης προσωπικότητας του απελευθερωτικού αγώνα των ελλήνων κατά την επανάσταση του 1821, της Μπουμπουλίνας.
Γράφει λοιπόν ο Σιαμάκης στο άρθρο «Μια άδικη υπόθεση» στην έντυπη έκδοσή του Μελέτες 3 (2008), την οποία δημοσιεύει (όπως και όλες τις Μελέτες του), στην προσωπική ιστοσελίδα του,
«Μπορεῖ κανεὶς νὰ δημοσιεύσῃ καὶ πῶς πέθανε ἡ Μπουμπουλίνα. ὁ γιός της ἀγάπησε μιὰ τίμια καὶ ὄμορφη καὶ πολὺ νοικοκυρὰ κοπέλλα, ἀλλ̉ ἡ Μπουμπουλίνα εἶχε σκληρὴ ἀντίρρησι, μόνον ἐπειδὴ ἡ κοπέλλα ἦταν φτωχή. κι ἐπειδὴ ὁ γιός της ἐπέμενε, αὐτή, ἀφοῦ προσποιήθηκε ὅτι ὑποχωρεῖ, κάλεσε τὴν κοπέλλα στὸ ἀρχοντικό της σὲ ὥρα ποὺ ἔλειπε ὁ γιός της. ἡ κοπέλλα πῆγε χαρούμενη καὶ γεμάτη σεβασμὸ κι εὐγνωμοσύνη. κι ἐκεῖ στὸ ἀρχοντικό της ἡ Μπουμπουλίνα ἔβαλε τοὺς ὑπηρέτες της καὶ τὴ βίασαν μπροστά της καὶ μπροστὰ σ̉ ὅλους τοὺς παρισταμένους˙ γιὰ νὰ μὴν μπορῇ πλέον νὰ τὴν παντρευτῇ ὁ γιός της. διότι κάτι τέτοιο ἦταν τότε ἀδιανόητο, ὅσο ἀθῴα κι ἂν ἦταν ἡ κοπέλλα. κι ἔδιωξε τὴν κοπέλλα ἀπὸ τὸ ἀρχοντικό της σὰν ἀδέσποτο σκυλὶ χαρακτηρίζοντάς την ‘’πουτάνα’’. ἔπειτα ὁ ἀδερφὸς τῆς κοπέλλας πῆγε νὰ ζητήσῃ μιὰ ἀποζημίωσι ἐλάχιστη, ὅσο ἄξιζε ἕνας γάιδαρος, καὶ ἡ ἐφοπλίστρια Μπουμπουλίνα βγῆκε στὸ παράθυρο νὰ τοῦ πῇ ὅτι δέχεται νὰ πληρώσῃ αὐτὴ τὴν ἀποζημίωσι. κι ἐκεῖνος ἔβγαλε ἀπὸ τὸ ζωνάρι του τὴν πιστόλα του καὶ τῆς φύτεψε μιὰ σφαῖρα στὸ μέτωπο, καὶ τὴν ἄφησε νεκρή. ἔτσι πέθανε ἡ ἔνδοξη Μπουμπουλίνα. κι ἐνῷ τὸ παλληκάρι κυκλοφοροῦσε φανερὰ κι ἐλεύθερα στοὺς δρόμους τῶν Σπετσῶν, κανεὶς ποτὲ δὲν τὸν πείραξε. ἤξεραν ὅλοι πόσο δίκαιο εἶχε.»
Για όσους λοιπόν δεν ξέρουν την ιστορία γύρω απ’ τον θάνατο της Μπουμπουλίνας – μιας και δεν ανευρίσκεται στα κλασσικά βιβλία της ιστορίας –, θα την αναφέρουμε παρακάτω, και αμέσως θα δώσουμε και τις παραπομπές των ιστορικών και αφηγητών για τα σχετικά συμβάντα.
Βρισκόμαστε στις Σπέτσες, το 1825. Η Μπουμπουλίνα είναι 54 ετών, έχει από χρόνια σκοτωθεί και ο 2ος άντρας της, και μένει στο σπίτι της όταν μαθαίνει ότι ο γιος της Γιώργης Γιάννουζας – απ’ τον 1ο άντρα της, τον Δημήτρη Γιάννουζα που επίσης είχε σκοτωθεί – έχει «κλέψει» την Ευγενία Κούτση, μια κοπέλα από οικογένεια πλουσίων και προκρίτων των Σπετσών. Ο Γιώργης και η Ευγενία είναι 2 ερωτευμένοι νέοι, αλλά οι γονείς της κοπέλας αρνούνται να δώσουν την κόρη τους στον γιο της Μπουμπουλίνας για 2 λόγους:
1) Η Μπουμπουλίνα έχει ξεπέσει οικονομικά – έχει χάσει ολόκληρη την μεγάλη περιουσία της για χάρη του απελευθερωτικού αγώνα, δίνοντας τα καράβια και τα χρήματά της για οπλισμό και ανεφοδιασμό – και δεν έχει τίποτα πια ώστε να εξασφαλίσει μια άνετη ζωή για το ερωτευμένο ζευγάρι. Είναι φτωχή.
2) Οι Κουτσαίοι έχουν τάξει-λογοδόσει την κόρη τους Ευγενία σε άλλο γαμπρό πλούσιας οικογένειας των Σπετσών από πολύ νωρίς, όταν ακόμα η Ευγενία ήταν μικρή.
Έτσι, απ’ την μια ο λόγος τιμής, και απ’ την άλλη η δυσφορία λόγω της φτωχικής οικογενειακής κατάστασης της Μπουμπουλίνας, δημιουργούν εμπόδιο και τείχος αδιαπέραστο στην ένωση των 2 ερωτευμένων νέων. Και η μόνη λύση για τους τελευταίους είναι να «κλεφτούν».
Το ζευγάρι καταφεύγει στο παλιό σπίτι της Μπουμπουλίνας, δηλ. το σπίτι του 1ου άντρα της Γιάννουζα, που εξακολουθεί να είναι δικό της. Η Μπουμπουλίνα μόλις το μαθαίνει, σπεύδει εκεί για να ενισχύσει τους 2 νέους ώστε να βρούν μια λύση στο πρόβλημα, καθώς είναι βέβαιο πως οι Κουτσαίοι θ’ αντιδράσουν άμεσα στο γεγονός της «κλεψιάς».
Πράγματι, οι άντρες της οικογένειας των Κουτσαίων μαζί με μπράβους γρήγορα κατευθύνονται στο σπίτι του Γιάννουζα. Στο μεταξύ άρχισε το σούρουπο και οι φιγούρες τους μόλις που φαίνονται. Μόλις φτάνουν εκεί απέξω απ’ το σπίτι, φωνάζουν και απαιτούν να τους δοθεί η κοπέλα. Η Μπουμπουλίνα βγαίνει στο παράθυρο και λογομαχεί μαζί τους, δείχνοντας έτσι ότι όχι μόνο διαφωνεί με την λογική τους, αλλά και θα κάνει ό,τι περνάει απ’ το χέρι της για να ενώσει το ζευγάρι τ’ οποίο οι Κουτσαίοι είναι αποφασισμένοι να χωρίσουν:
«Η Ευγενία είναι νύφη μου, και δεν θα βγει απ’ αυτό το σπίτι!».
Τότε κάποιος από ανάμεσά τους, άγνωστο ποιος, τραβάει πιστόλι και πυροβολεί την Μπουμπουλίνα. Το βόλι την βρίσκει στο μέτωπο και την αφήνει νεκρή επί τόπου.
Καμιά έρευνα δεν διεξήχθη απ’ τις αρχές για τον φόνο της Μπουμπουλίνας, και ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε η ταυτότητα αυτού που πυροβόλησε.
Αυτή είναι η ιστορία του θανάτου της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας (ή Λασκαρίνας Μπούμπουλη) και παρακάτω βάζουμε τις παραπομπές για να διαπιστώσει ο καθένας αν η αλήθεια είναι έτσι όπως την παραθέσαμε:
Σ’ αυτό το βίντεο εμφανίζονται 2 απόγονοι της Μπουμπουλίνας: ο Φίλιππος Δεμερτζής-Μπούμπουλης και ο Παντελής Μπούμπουλης, που αφηγούνται τα συμβάντα όπως τα διέσωσε η οικογενειακή τους παράδοση.
Για να τελειώσει η ιστορία του θανάτου της Μπουμπουλίνας, πρέπει να ειπωθεί και η συνέχεια με το ζευγάρι Γιώργη Γιάννουζα-Ευγενίας Κούτση:
Η απροσδόκητη εξέλιξη στην υπόθεση που οδήγησε στον άδοξο αλλά και άνανδρο φόνο της Μπουμπουλίνας, δημιούργησε μια ξαφνική αλλαγή στην λογική και στην φιλοσοφία της τιμής για την οικογένεια Κούτση. Φαίνεται ότι υπήρξε μια ειλικρινής μεταμέλεια εκ μέρους της γι αυτό που συνέβη. Η Μπουμπουλίνα μπορεί να ήταν γυναίκα, αλλά σε όλη της τη ζωή έδειξε σπάνιο θάρρος και τιμή στα λόγια και στα έργα της, τέτοια που δεν συναντάς εύκολα ακόμα και ανάμεσα σε άντρες. Έτσι, η οικογένεια Κούτση άλλαξε ξαφνικά στάση και δέχθηκε για γαμπρό τον Γιώργη Γιάννουζα, γιο της Μπουμπουλίνας. Και το ζεύγος Γιώργη-Ευγενίας ενώθηκε με τα επίσημα δεσμά του γάμου. Μάλιστα ο πεθερός του Γιώργη, Χριστόδουλος Κούτσης, αναγνώρισε τον Γιώργη ως δικό του παιδί, και του χάρισε το ¼ (ένα τέταρτο) της περιουσίας του. (Η τελευταία πληροφορία αναφέρεται μόνο στο βίντεο της εκπομπής «Μηχανή του χρόνου», στο παραπάνω 4ο στοιχείο παραπομπής)
Η δε εξήγηση για την παντελή απουσία εκ μέρους των αρχών ώστε να βρεθεί ο ένοχος που πυροβόλησε και σκότωσε την Μπουμπουλίνα, ή έστω να διεξαχθεί μια στοιχειώδης έρευνα, νομίζω ότι βρίσκεται σ’ αυτά που θα πούμε αμέσως παρακάτω.
Ειπώθηκε στην εκπομπή «Μηχανή του χρόνου» ότι μια εκδοχή για την ταυτότητα αυτού που πυροβόλησε την Μπουμπουλίνα, ήταν ότι ήταν άνθρωπος του Κουντουριώτη, επειδή η Μπουμπουλίνα είχε εκδηλώσει έντονα την διαφωνία της με την κυβέρνηση για την δίωξη των οπλαρχηγών και του Κολοκοτρώνη. Αλλ’ αυτό είναι αρκετά τραβηγμένη θεωρία συνομωσίας, Εξάλλου, ακόμα κι αν η κυβέρνηση Κουντουριώτη είχε σχέδιο να εξουδετερώσει την Μπουμπουλίνα, ωστόσο δεν υπήρχε ο απαιτούμενος χρόνος για να δράσει άνθρωπος του Κουντουριώτη σε μια οικογενειακή υπόθεση που εξελίχτηκε τόσο γρήγορα, καθώς το «κλέψιμο» της Ευγενίας ήταν το ίδιο ξαφνικό και γρήγορο όπως και η αντίδραση της οικογένειας που κατέληξε στον πυροβολισμό. Υπάρχει επίσης κι ένα τελευταίο στοιχείο που δεν συνάδει με αυτήν την εκδοχή. Ο Κολοκοτρώνης ελευθερώνεται απ’ τη φυλακή 5 μέρες νωρίτερα! Επομένως, τυχόν διαφωνία της Μπουμπουλίνας με την κυβέρνηση δεν υφίσταται πια.
Η πιο πιθανή αιτία στην οποία κλίνουν όλοι οι ιστορικοί που ασχολήθηκαν με την υπόθεση, αλλά και οι συγγενείς και απόγονοι της Μπουμπουλίνας, είναι η προσβολή της τιμής εις βάρος της οικογένειας Κούτση, διότι είναι γνωστό ότι η τιμή μιας πλούσιας και ισχυρής οικογένειας θεωρούνταν κάτι το απαραβίαστο εκείνη την εποχή. Η αντίδραση λοιπόν της οικογένειας να ζητήσει την κοπέλα πίσω, ήταν εντελώς φυσική. Όμως το πράγμα ξέφυγε απ’ τον έλεγχο, κι αυτός που πυροβόλησε το έκανε απρόβλεπτα και κάτω από συνθήκη ξαφνικού εκνευρισμού, ή «βρασμού ψυχής».
Και ο πατέρας της οικογένειας Κούτση όσο κι αν ήθελε να προστατέψει την τιμή την δική του και της οικογενείας του, θεώρησε άδικο τον χαμό της τιμημένης Μπουμπουλίνας. Γι αυτό, ως επικεφαλής και υπεύθυνος για τον άδικο θάνατο που προξένησε η οικογένειά του, έδειξε την μεταμέλειά του με το να δεχθεί όχι μόνο τον γάμο, αλλά και τον Γιώργη της Μπουμπουλίνας ως γνήσιο γιο του.
Και αφού άλλαξαν έτσι τα πράγματα, οι αρχές του νησιού δεν είχαν κανένα λόγο να διεξάγουν έρευνα για τον φόνο της Μπουμπουλίνας, διότι θεώρησαν (και σωστά θεώρησαν) ότι από μια τέτοια οικογενειακή φιλονικία, ένα θύμα ήταν αρκετό. Δεν χρειάζεται δεύτερο θύμα, αφού η φιλονικία δεν υφίσταται πια. Κι αυτό που δεν κατάφερε η Μπουμπουλίνα όσο ήταν ζωντανή, το κατάφερε με τον θάνατό της, δηλ. τον γάμο του γιου της με την αγαπημένη του.
Συμπερασματικά λοιπόν, μπορεί ο θάνατος της Μπουμπουλίνας να φαίνεται άδοξος για τους ανθρώπους, δεν είναι όμως άδοξος για τον Θεό. Διότι η Μπουμπουλίνα σκοτώθηκε υπερασπιζόμενη τον έρωτα ενός ζεύγους που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χωρίσει! Κι ο θάνατός της δεν έγινε άδικα τελικά!
Πού είναι λοιπόν αυτά που λέει ο Σιαμάκης για την Μπουμπουλίνα; Πού είναι οι κατηγορίες που της προσάπτει ότι δεν θέλησε τον γάμο του γιου της με την αγαπημένη του;
Αποδεικνύεται έτσι, ότι ο Σιαμάκης είναι αδίστακτος συκοφάντης! Και αναρωτιέται κανείς:
Γιατί ο Σιαμάκης λέει τέτοια ψεύδη; Και γιατί διαλέγει τόσο φημισμένα και δοξασμένα πρόσωπα της ιστορίας για να συκοφαντήσει;
Η απάντηση είναι δύσκολη για να την σκεφτεί ένας απονήρευτος και ανυποψίαστος άνθρωπος, αλλά συγχρόνως γίνεται προφανής όταν πονηρευτεί έστω λίγο και γίνει έτσι λίγο μόνο καχύποπτος. Το λέω αυτό για να δείξω ότι κι εγώ έτσι την πάτησα με τον Σιαμάκη! Για 37 χρόνια ήμουν ανύποπτος και απονήρευτος μαζί του, αλλά μόλις τον υποψιάστηκα, άρχισα να καταλαβαίνω τα κίνητρά του για τα ψεύδη που έλεγε εναντίον κάποιων ανθρώπων.
Η απάντηση είναι ο εντυπωσιασμός που θέλει να δημιουργήσει για τον εαυτό του, δηλ. η αυτοπροβολή, και ο φθόνος του για τα φημισμένα κι ένδοξα πρόσωπα. Κι έτσι η αλαζονεία του Σιαμάκη εκφράζεται με την νοσηρή και αθεράπευτη κακεντρέχειά του να σπιλώσει φημισμένα πρόσωπα, για να τα γκρεμίσει στις καρδιές των ακροατών και μαθητών του, και να εντυπωσιάσει με την δήθεν ιστορική του έρευνα και φιλολογική επιστήμη που δεν μπορεί να φτάσει κανείς! Η λογική του επομένως είναι:
«Εγώ είμαι αυτός που πρέπει να θαυμάζουν και να δοξάζουν οι άνθρωποι, και κανέναν άλλο, διότι όλοι οι άλλοι είναι άξιοι περιφρόνησης.»
Οι φαρισαίοι την εποχή του Χριστού είχαν βέβαια την αλαζονεία ν’ αυτοπροβάλλονται, είχαν και την έχθρα τους για τον Χριστό τον οποίο συκοφαντούσαν, αλλά δεν συκοφαντούσαν κανέναν άλλο άσχετο με τα ιουδαϊκά ζητήματα. Δεν συκοφαντούσαν και δεν πείραζαν κανένα αν δεν τους ενοχλούσε, τους ίδιους ή τον φθόνο τους. Ο Σιαμάκης όμως φαίνεται ότι ξεπέρασε τους φαρισαίους στην αλαζονεία. Διότι συκοφαντεί και άλλους, που είναι άσχετοι με τα εκκλησιαστικά και θεολογικά ζητήματα και δεν του φταίνε σε τίποτα. Φταίνε όμως για τον Σιαμάκη, απλώς και μόνο επειδή είναι ένδοξοι και φημισμένοι. Επειδή τους φθονεί! Καταλαβαίνετε λοιπόν τώρα το μέγεθος της αλαζονείας και της νοσηρής κακίας του Σιαμάκη. Έχει ξεπεράσει ακόμα και τους φαρισαίους για τους οποίους ο Κύριος είπε:
Ειδικά δε στην περίπτωση της Μπουμπουλίνας, ο Σιαμάκης έχει ένα επιπλέον λόγο να την φθονεί. Η Μπουμπουλίνα υπήρξε πάντα αλλά και πιο φανερά στο τέλος της ζωής της ένθερμη υποστηρίκτρια του αγνού έρωτα 2 νέων. Και έχασε την ζωή της γι αυτόν ακριβώς τον λόγο. Ενώ ο Σιαμάκης που στην αρχή του κατηχητικού του έργου φάνηκε πως υποστήριζε και αυτός τον έρωτα 2 νέων, έφτασε στα τελευταία 20 χρόνια να θέλει να χωρίζει αγαπημένα αντρόγυνα. Αυτό ήταν το κατάντημά του ανάμεσα στα πολλά άλλα εγκλήματα της φθονερής κακίας του.
Πώς λοιπόν θα γλιτώσει ο Σιαμάκης απ’ την οργή του Θεού;
